Monaco
29 juli 2009
Toen ik – heel lang geleden – bij Weekend begon was het vorstenhuis van Monaco hot. Er ging geen week voorbij of we hadden wel nieuws over een van de leden van de prinselijke familie. En met Stéphanie of Caroline op de voorpagina haalden we gegarandeerd enorme verkoopcijfers. Het leven van de Monegaskische Grimaldi’s leek één grote soap. De matriarch – prinses Grace – was bij een dramatisch ongeluk om het leven gekomen. Ze was een Hollywoodlegende geweest die daarna – kan het romantischer? – met een echte prins was getrouwd die zijn ministaatje als privé-eigendom runde. Na de dood van Grace – die in Nederland al sinds jaar en dag ten onrechte Gracia wordt genoemd – ontspoorde haar familie. Dochter Stéphanie kreeg steeds weer verkeerde vriendjes en werd voortdurend halfnaakt op de stranden nabij Monte Carlo gesignaleerd. Caroline vond wél geluk, maar verloor haar man tijdens een dramatisch tv-ongeluk, dat nota bene live op tv te zien was geweest. En Albert, de toekomstige vorst van het ministaatje- leek allesbehalve serieus te willen worden. Weekend volgde alles op de voet en de meeste van die artikelen schreef ik. Ik durf niet te schatten, maar het zou me niet verbazen als ik meer dan 100.000 woorden over de Monegaskische royals op papier heb gezet.
Hoe gek ook: Monaco leek wel te varen bij alle schandalen rondom het vorstenhuis. Stéphanie, Caroline en Albert waren bekender en populairder dan de meeste royals uit andere vorstenhuizen. In Amerika kende men zelfs maar twee vorstenhuizen: Engeland en Monaco. Dat Nederland ook royalty heeft vonden veel Amerikanen best leuk, maar de Oranjes konden wat hen betreft niet in de schaduw van de Grimaldi’s staan. Dat was pas echte royalty…
Maar de laatste jaren lijken de Grimaldi’s uit het nieuws te zijn verdwenen. Caroline wil niet meer in de media en spant voortdurend processen aan tegen publicaties die haar niet zinnen. Stéphanie is rustig geworden en daardoor ook een beetje saai. En Albert? Het inmiddels 51-jarige staatshoofd van Monaco lijkt absoluut geen haast te maken om te trouwen en een gezin te stichten. Hij is al jaren samen met Charlene, die nog steeds hoopt op een dag prinses van Monaco te worden. Laten wij hopen dat zij voor leuke kinderen zorgt die veelvuldig in de media zullen komen. Zo niet, dan is Monaco gedoemd om langzaam in vergetelheid te geraken. Dan wordt het weer wat het eigenlijk altijd is geweest: een volgebouwd ministaatje waar je, als je even met je ogen knippert, zo aan voorbij rijdt…