Stilte en respect
21 augustus 2013
Een monarchie heeft een koninklijke familie en in onze traditie is het dan gewoonte om de leden van die familie van de wieg tot het graf te volgen. Zij worden dan bekenden, zonder ze echt persoonlijk te kennen. We zien ze opgroeien, volgen hun eerste stappen op liefdesgebied en we zijn, via de televisie, getuige van de bruiloft. En als er een nieuwe generatie bij komt, dan begint het weer van voren af aan. Voor de koninklijke familie is die belangstelling niet altijd even gemakkelijk. Men wil immers ook een privéleven. En juist prins Friso had misschien nog wel een groter verlangen naar zo’n vrij, voor de rest van Nederland onzichtbaar bestaan. Bij zijn dood paste dan ook eigenlijk geen grote koninklijke begrafenis met koetsen, zoals we die gezien hebben bij prins Claus, koningin Juliana en prins Bernhard. Bij hem paste het leven dat hij had geleid in Lage Vuursche, op kasteel Drakensteyn. Daar had hij een zeer gelukkige jeugd gehad en die jeugd wilde hij zijn dochters Luana en Zaria in Londen ook geven.
De Oranjes begrijpen dat hun positie met zich meebrengt dat heel Nederland mee wil leven op de mooie, maar ook op de verdrietige momenten. Maar nu Friso zo jong overleed, was er vooral behoefte aan een klein, intiem afscheid in eigen kring. Want hij was dan wel een prins, voor de koninklijke familie zelf was Friso bovenal een zoon, echtgenoot, vader, broer en neef.
Toen prins Friso vorige week overleed, heeft de koninklijke familie dan ook besloten hem te laten terugkeren naar de plek van zijn jeugd. Een betere keuze had men niet kunnen maken. Friso’s laatste rustplaats is een plek waar hij zo’n beetje elke straatsteen en iedere boom kende. Het is op loopafstand van Drakensteyn, waar zijn moeder weer gaat wonen en waar zijn dochters straks vaak zullen logeren. Door de keuze van deze plek is Friso altijd dicht bij de mensen die van hem hielden en zijn zij ook dicht bij hem. Het publiek en de media werden tijdens de begrafenis op afstand gehouden. En dat begrijpt iedereen. Door zelf foto’s en beelden vrij te geven, kreeg iedereen toch de kans een beetje afscheid te nemen van prins Friso. Bij de dood passen stilte en respect. En zo ging het gelukkig ook bij Friso.
Zie ook de speciale pagina waar de volledige berichtgeving rondom prins Friso is verzameld.