Schooiende prinsen

7 januari 2015

Het schandaal rond prins Andrew zal voorlopig nog wel nieuws blijven veroorzaken. Of de prins nu met een minderjarig meisje geslapen heeft of niet, in elk geval is duidelijk dat Andrew zich omringt met de verkeerde vrienden. Wie een beetje in het verleden van de prins duikt, ziet dat hij, net als ex-vrouw Sarah, het liefst met mensen met geld omgaat. En dat hij er geen bezwaar tegen heeft om vakanties of dure geschenken aan te nemen van deze vrienden. Ik denk dan altijd: voor wat hoort wat.

Prins Andrew kan deze vaak omstreden mensen introduceren in een wereld die hen legitimiteit geeft. Als je als zakenman foto’s aan de muur hebt hangen van ontmoetingen met de Britse royals, dan helpt dat vast bij het zaken doen. Andrew regelt zoiets en kan dan rekenen op andere vriendendiensten, zoals het verkopen van een vervallen, onverkoopbaar geachte woning of het aflossen van de schulden van zijn ex-vrouw. In Engeland roept men al langer dat Andrew niet de aangewezen persoon is om namens het Britse zakenleven op missie te gaan, juist omdat hij de contacten met rijke buitenlanders altijd voor zijn eigen voordeel zou misbruiken. Toch is het van alle tijden dat prinsen schooiend de wereld over gaan. Het boek van Asadollah Alam, voormalig minister-president en de rechterhand van de voormalige sjah van Perzië, is wat dat betreft een openbaring. Zijn dagboeken geven een aardig inkijkje hoe goed de royals van Europa de weg naar Teheran konden vinden als zij geld nodig hadden. Zo vertrokken de afgezette Griekse koning en koningin meteen naar Iran omdat zij in dringende geldnood zaten nadat ze van de troon waren gestoten. Maandenlang verbleven ze als gast van de sjah en zijn vrouw Farah en toen ze vertrokken, regelde de Iraanse keizer ook nog een aantrekkelijke vertrekpremie. De enige zoon van de laatste Italiaanse koning kwam geregeld naar Iran om commissie op te strijken voor de verkoop van helikopters en ook de verdreven royals van Albanië verdienden destijds in Iran wat bij. Helaas komen ook de Oranjes voor in de dagboeken van Asadollah Alam… Als prins Bernhard weer eens een brief met een verzoek om geld naar de sjah had gestuurd, merkte die schamper op: 'Ah, ik zie dat prins Bernhard weer druk is om de corruptie in de wereld tegen te gaan…’