In de kranten viel afgelopen week te lezen dat het einde van België weer een stap dichterbij is gekomen. Een deel van de Vlamingen wil dat al langere tijd en nu zijn er ook Walen die inzien dat er samen weinig toekomst zal zijn. Voor koning Albert moet dat een klein drama zijn. Als Koning der Belgen is er weinig toekomst voor hem als het land ophoudt te bestaan. Hoewel de Walen naar verluidt meer ophebben met het koningshuis dan de Vlamingen lijkt het niet waarschijnlijk dat, als België écht voorbij is, Wallonië zelfstandig verder zal gaan als koninkrijk, terwijl Vlaanderen het als een republiek gaat doen. Beide landen zullen dan, in zo’n situatie, kiezen voor de republiek.Wat de situatie voor Albert zo moeilijk maakt is dat het allemaal niet aan hem ligt. Vriend en vijand zijn het er over eens dat Albert een prima koning is. Hij is populair bij politici, kent de grenzen van zijn positie en is zeer gemakkelijk in de omgang. Ik kom veel in Vlaanderen en heb nog nooit iets onaardigs over de koning gehoord, hoewel diezelfde mensen toch liever een republiek zouden zien. Het probleem ligt dan ook vooral in de toekomst. Prins Filip is nooit echt populair geweest en in de loop der jaren is er het nodige gedaan om hem dat wel te máken. Maar wat men ook deed, het lukte niet echt. Voor een deel ligt dat aan de prins zelf, die zeer onhandig kan zijn in uitspraken en gedrag. Maar voor een belangrijker deel ligt dat bij volk en media, die Filip alleen maar als een veredelde hofnar willen zien en dus vooral die dingen uitlichten die de onhandige kanten van de prins benadrukken. In hofkringen en in politieke kringen hoor je dan ook de angst dat de eis om opheffing van het land en de opdeling in twee onafhankelijke ’nieuwe’ landen nog groter zal worden onder koning Filip.Waar er jaren geleden nog plannen waren om Albert op een bepaalde leeftijd te laten aftreden ten gunste van zijn oudste zoon, lijkt daar nu niemand meer mee bezig. Men hoopt dat de inmiddels 76-jarige vorst nog vele jaren gegund zijn en dat hij tot zijn dood op de troon kan blijven. Wellicht dat de storm rondom de toekomst van België dan tot bedaren komt en de Vlamingen en de Walen toch samen verder willen met een Koning der Belgen. Het gebruik om af en toe bij officiële gebeurtenissen ’Lang leve de Koning’ te roepen, is monarchistisch België dus uit het hart gegrepen. Met de nadruk op láng!