Ik heb als journalist niet te klagen over werk. Gelukkig maar. Ik houd van mijn werk en het leven dat ik daardoor heb. Bijna elke dag brengt wat anders en het werk heeft me al op vele bijzondere plekken gebracht en met tal van speciale mensen in contact gebracht. Ik heb het geluk dat ik stressbestendig ben en, als het moet, ook veel werk kan verzetten. Als ik op jaarbasis bekijk hoeveel artikelen ik schrijf, naast alle pagina's van anderen die ik heb gelezen en soms veranderd heb voordat ze naar de drukker gaan, dan schrik ik er soms zelf van. Alleen al voor Weekend zijn dat op jaarbasis 52 columns en een slordige 100 artikelen, bijna 3.000 pagina's. Tel daarbij nog eens 760 pagina's Royalty, bestaande uit nog eens zo'n 50 artikelen en 10 columns, en het wordt echt een grote hoeveelheid. Elke keer blijft het afwachten of iets in druk net zo is geworden als dat je het bedoeld hebt. Meestal is dat zo, soms is het mooier en het gebeurt ook wel dat het niet geworden is wat je er van gehoopt had. Maar met een tijdschrift is het dan wel zo dat er al snel weer een nieuwe in de winkel ligt en je de oude kunt vergeten.