Waarom niet?

Afgelopen weekend ging de Zweedse prins Carl Philip in ondertrouw met zijn grote liefde Sofia. Op de foto’s van de plechtigheid stralen beide families, dus ik ga ervan uit dat koning Carl Gustaf en koningin Silvia blij zijn met de partnerkeuze van hun zoon. Dat klinkt misschien wat vals, maar de relatie is niet onomstreden.

Sofia was fotomodel en er bestaan vele foto’s waarop ze schaars gekleed of zelfs nagenoeg bloot te zien is. Daarnaast probeerde ze beroemd te worden door mee te doen aan realityshows op de Zweedse televisie. Dat is – zachtjes uitgedrukt – niet de wereld van royalty.

Koninklijke families genieten vaak een bepaald aanzien, waardoor mensen tegen de royals opkijken. En als dat al niet vanzelf gebeurt, dan is er wel het protocol dat ervoor zorgt dat de leden van een koninklijke familie met het nodige respect worden benaderd. In veel landen – ook in Zweden – is het nog gebruikelijk een kleine buiging te maken voor leden van de koninklijke familie. Grote vraag is nu: doe je dat ook voor een mevrouw die in alle soorten bikini’s te zien was en haar hele hebben en houwen op tv toonde? Daar ligt het dilemma van de koninklijke families in de 21ste eeuw. Want terwijl we allemaal zeggen dat we de royals van nu een partner gunnen die zij zelf kunnen kiezen, zijn er wel degelijk allerlei criteria waarmee rekening gehouden moet worden. Hoezeer we een prins ook de liefde van zijn leven gunnen: sommige partners blijven onbereikbaar. Zeker voor de prinsen of prinsessen die op een dag staatshoofd zullen worden. Een burgermeisje of -jongen is geen probleem meer, maar andere factoren blijven een rol spelen en daarmee is een echt vrije keuze dus per definitie onmogelijk. Net zoals Beatrix en Claus een mening hadden over de meisjes waarmee Willem-Alexander aankwam, zullen onze huidige koning en koningin straks ongetwijfeld het ene vriendje van hun dochters geschikter vinden dan het andere. Maar dat is bij andere families in Nederland ook zo.

Koning Carl Gustaf en koningin Silvia zullen ongetwijfeld even geslikt hebben toen ze ontdekten op wie hun zoon verliefd was geworden. Maar toen ze haar beter leerden kennen en zagen hoe gelukkig hij was met haar, dachten ze ongetwijfeld: waarom niet? Carl Philip had daarmee geluk. In andere monarchieën – misschien zelfs in ons moderne Nederland – had hij wellicht een ander moeten kiezen.