
Twee koninklijk families
2 oktober 2013
Elke keer als ik over de familie De Bourbon de Parme schrijf, besef ik dat het voor veel mensen in Nederland nog niet zo duidelijk is dat Nederland in feite twee koninklijke families heeft. De bekendste is de familie Oranje-Nassau, die al ruim vier eeuwen met het land verbonden is en sinds 1813 het staatshoofd levert.
Elke keer als ik over de familie De Bourbon de Parme schrijf, besef ik dat het voor veel mensen in Nederland nog niet zo duidelijk is dat Nederland in feite twee koninklijke families heeft. De bekendste is de familie Oranje-Nassau, die al ruim vier eeuwen met het land verbonden is en sinds 1813 het staatshoofd levert. Maar sinds 1996 is er een tweede koninklijke familie, De Bourbon de Parme. In dat jaar liet de van oorsprong Frans-Spaans-Italiaanse koninklijke familie zich inlijven bij de Nederlandse adel. En sindsdien zijn er dus twee families waarvan de leden aangesproken worden met Koninklijke Hoogheid. De onderlinge banden zijn hecht, door het huwelijk van prinses Irene der Nederlanden, uit het Huis Oranje-Nassau, met prins Carlos Hugo de Bourbon de Parme. Toch zijn haar kinderen geen Oranjes. Prins Carlos staat aan het Hoofd van het Koninklijk Huis Bourbon-Parma, dat niet meer regeert maar nog wel een symbolische functie heeft. In Nederland zal hij niet snel op de voorgrond treden als het hoofd van zijn koninklijke huis. Dat doet prins Carlos volgens mij om zijn Oranje-familieleden niet voor de voeten te lopen. Het zorgt immers voor verwarring dat er twee koninklijke families in één land zijn. Maar in het buitenland ligt dat anders. In Spanje zijn nog steeds mensen die vinden dat Carlos daar op de troon moet zitten en niet zijn verre, verre achterneef Juan Carlos. En in Italië wordt Carlos gezien als dé Hertog van Parma en Piacenza. Deze positie is niet omstreden, in tegenstelling tot de claims op de Spaanse troon. En dus kan hij daar die rol ook vervullen zonder in allerlei moeilijke situaties te komen. Ik ben nu een paar keer naar Parma en Piacenza geweest en heb gezien hoe leuk de mensen het daar vinden om hun hertog en hertogin te zien en ontmoeten. Prins Carlos en prinses Annemarie kunnen niet bogen op een grote hofhouding, zoals Willem-Alexander en Máxima die hebben, en moeten dus veel zelf regelen en voorbereiden. Maar dat geeft het geheel een charmant en kleinschalig karakter. Dat ze naast deze positie allebei ook 'gewoon' een baan hebben, zorgt ervoor dat zij misschien wel de modernste royals van heel Europa zijn. En in dat opzicht is het eigenlijk jammer dat we ze niet wat meer zien in Nederland. Maar zelf vinden de hertog en hertogin dat prima, volgens mij. Want nu kunnen ze nog gewoon lekker onopgemerkt naar de bakker, de slager en de supermarkt toe om hun inkopen te doen.