Liever lui
28 oktober 2011
Momenteel vertrekken veel collega's, die ik normaal gesproken zie op reizen van de koninklijke familie, naar De West. Zo worden de eilanden die eens de Nederlandse Antillen vormden nu genoemd. Ik ben er dit keer niet bij. Dat is een persoonlijke keuze geweest. Begin dit jaar heb ik voor begin november een vakantie gepland en alles was dus al geboekt toen de data voor het koninklijke bezoek aan Aruba, St. Maarten, Curaçao en de BES-eilanden, Saba, Bonaire en St. Eustatius, bekend werden gemaakt. En eerlijk gezegd zuchtte ik een beetje van opluchting toen ik besefte dat ik gewoonweg niet mee kón op deze trip. Nu zult u misschien denken: een reisje naar de vaak als paradijselijk omschrijven eilanden in het Caraïbisch gebied is toch geen straf?
Klopt, het zonnetje schijnt vrijwel onophoudelijk en de locaties waar we de koningin, prins en prinses zouden zien zijn vaak prachtig. Maar zés eilanden bezoeken in amper tien dagen is gewoon onbegonnen werk. Het programma dat de Rijksvoorlichtingsdienst heeft opgesteld is overvol en daarnaast moet je dan proberen je teksten te maken, of verslag te doen voor televisie, je koffer in- en uitpakken, een beetje slapen en van eiland naar eiland te reizen. De vorige keer dat ik een koninklijk bezoek aan de Antillen meemaakte merkte ik al dat het onmogelijk is het hele programma te volgen én op tijd je werk af te hebben, zonder een aanslag op je gezondheid te plegen. Het reizen van eiland naar eiland neemt gewoonweg te veel tijd in beslag omdat de lokale vliegmaatschappijen hun schema’s van dag tot dag en soms zelfs van uur tot uur aanpassen. Je komt dus gemakkelijk te laat aan en dan mis je al snel een groot deel van het programma. En als je op tijd bent, moet je maar hopen dat je koffer in hetzelfde vliegtuig is meegekomen. En u begrijpt het: als je twee dagen in hetzelfde kloffie moet lopen bij tropische temperaturen maak je in koninklijk gezelschap ook geen goede sier…
Toch voelt het vreemd om er dit keer niet bij te zijn. Als journalist wil je zeker bij buitenlandse reizen zoveel mogelijk op de eerste rij alles meemaken. Misschien is het daarom ook maar goed dat ik zelf op vakantie ben, ver weg van Nederland, en dus ook niets zal meekrijgen van wat er gebeurt in De West. Dan kan ik niet jaloers zijn op wat de collega’s daar allemaal meemaken. Al zullen zij ongetwijfeld stikjaloers zijn op het feit dat ik op dat moment luierend in het zonnetje kan liggen zonder me om het moordende schema van het koninklijke bezoek te hoeven bekommeren….