Koninklijke promotie
20 augustus 2014
Ook in royaltykringen gaat het steeds meer over uiterlijkheden. Tegenwoordig is het voor veel mensen minstens zo belangrijk van welke couturier een koningin iets draagt als wat zij op zo’n moment doet in die kleding. Er zijn vele blogs op internet die zo snel mogelijk zoveel mogelijk feitjes proberen te melden over de desbetreffende kleding. Met info als: wie het gemaakt heeft, waar het al eerder gedragen is en wat er voor accessoires bij zijn gekozen.
Het is voor de meisjes en dames die zo’n blog bijhouden een sport geworden om het als eerste te brengen en dan claimen ze ook nog de primeur. Met andere woorden: iedereen die daarna meldt dat Máxima een japon van Natan droeg en een hoed van Fabienne Delvigne moet zeggen dat ze dat eerst lazen op een bepaalde website. Onzin natuurlijk. Hoewel ik niet veel verstand van mode heb, kan ik meestal toch redelijk snel zien van welke designer de kleding van koningin Máxima afkomstig is. Stijl en technieken zijn gemakkelijk te herkennen. Jammer genoeg gaat het daar zelden over in die stukjes. Een hoofddeksel wordt op die blogs altijd een hoed, terwijl er zoveel varianten van hoeden zijn die allemaal hun eigen naam hebben. Bij kleding idem dito. Dat iets van een bepaalde designer is, is toch minder interessant dan welke stof er gebruikt is of met welke techniek iets is gemaakt? Met andere woorden, er valt zoveel meer te vertellen dan de naam van de designer en het prijskaartje. Wat wel een mooie ontwikkeling is, is dat de royals zich zelf ook zeer bewust zijn van het feit dat er erg op hun kleding wordt gelet. Ze beseffen dat ze visitekaartjes kunnen zijn voor couturiers uit hun land. Koningin Letizia draagt daarom uitsluitend Spaanse ontwerpers en koningin Mathilde van België probeert dat ook te doen met de ontwerpers uit haar land. Koningin Máxima draagt steeds meer Nederlands, bijvoorbeeld van haar favoriete ontwerper Jan Taminiau. De japon van zijn hand die ze droeg bij het huwelijk van haar broer Juan ging de hele wereld over. Wat zou het mooi zijn als ze een Nederlandse couturier, of een paar, zou vinden die haar gehele garderobe zouden kunnen maken. Nu al wordt Máxima in de buitenlandse pers omschreven als Europa’s meest glamoureuze koningin. In de Amerikaanse pers zijn ze lovend over haar stijl en kleding. Stel je eens voor dat al die mensen die haar in prachtige kleding van Nederlandse ontwerpers zouden zien, ook bij die ontwerpers zouden gaan kopen. Het zou een geweldige steun voor deze industrie zijn. En dat mag best. Onze tulpen, kazen en aardewerk gaan al de wereld over. Nu nog onze ontwerpers. Met een beetje koninklijke steun gaat het lukken.