In de schaduw van Beatrix
28 mei 2014
Afgelopen week was ik in Sint Maarten om de reis van prinses Beatrix te verslaan. Op papier klinkt dat natuurlijk altijd mooi, en een reis naar het Caraïbisch gebied is ook geen straf. Prachtig weer, parelwitte stranden en vrolijke mensen zorgen voor een prachtig decor voor elk koninklijk bezoek. Maar in de praktijk kan zo’n trip ook tegenvallen en ik was eerlijk gezegd even bang dat dat bij deze reis van Beatrix het geval zou zijn.
Het programma dat de RVD stuurde, leek op voorhand maar weinig leuke fotomomenten op te leveren, Bovendien konden we weinig gebeurtenissen echt meemaken. Maar eenmaal daar bleek dat ik me voor niets zorgen had gemaakt. Er waren slechts drie journalisten meegereisd en met zo’n klein ploegje kon meer. Beatrix bleek zeer ontspannen en leek vooral veel energie te krijgen van de vele interessante gesprekken met jongeren uit alle delen van het koninkrijk, die gekozen waren om in het jeugdparlement van het Koninkrijk zitting te nemen. De jongeren uit Sint Maarten, Curaçao, Aruba, de BES-eilanden en Nederland kenden elkaar vooraf niet en voerden vaak pittige discussies. Maar de onderlinge verbroedering werd steeds groter. Beatrix lachte heel wat af tijdens de gesprekken met de jonteren, die haar zelfs probeerden over te halen om aan een YouTube-filmpje mee te werken. ’Dat heb ik nog nooit gedaan’, antwoordde ze. Maar ze beloofde erover na te denken, op voorwaarde dat de jongeren haar een goed onderbouwde brief met hun plan zouden sturen. De Beatrix die we op Sint Maarten zagen, was losser en toegankelijker dan de Beatrix die we in Nederland vaak hebben gezien. Dat komt natuurlijk ook omdat ze nu geen koningin meer is en meer tijd heeft om te doen wat ze zelf wil. Het gevolg waarmee ze reist, is kleiner en samen met het kleine groepje persmensen was het dus veel intiemer. Dat droeg allemaal bij aan de ontspannen sfeer van het bezoek. De warmte speelde de prinses af en toe wel parten. Tijdens een bijeenkomst op de St. Maarten Academy zat ze in de volle zon op een podium onder een tentdoek. Ik zat een stuk beter, lekker in de schaduw met af en toe de passaatwind. Dat had Beatrix ook in de gaten, want toen ze wegging, zei ze: ’Erg verstandig om lekker in de schaduw te gaan zitten…’