In de fout
19 november 2009
En bijna had Willem-Alexander een klein diplomatiek schandaaltje veroorzaakt door een Spaanstalige uitdrukking te gebruiken die in Mexico heel anders uitgelegd kan worden. De prins had er geen schuld aan, maar met de man die de toespraak had voorbereid zal ongetwijfeld nog wel een hartig woordje zijn gesproken. Sowieso is het gevaarlijk om je uit te drukken in een taal die je niet echt spreekt. Maar misschien was onze kroonprins, wiens vrouw en dochtertjes thuis Spaans met elkaar praten, een beetje overmoedig geworden door het feit dat hij ook wat lessen in het Spaans heeft gehad. Een heel ander probleem is een prins die aan de lopende band onhandige uitspraken doet. Prins Philip, de echtgenoot van koningin Elizabeth, is zo’n man.
En bijna had Willem-Alexander een klein diplomatiek schandaaltje veroorzaakt door een Spaanstalige uitdrukking te gebruiken die in Mexico heel anders uitgelegd kan worden. De prins had er geen schuld aan, maar met de man die de toespraak had voorbereid zal ongetwijfeld nog wel een hartig woordje zijn gesproken. Sowieso is het gevaarlijk om je uit te drukken in een taal die je niet echt spreekt. Maar misschien was onze kroonprins, wiens vrouw en dochtertjes thuis Spaans met elkaar praten, een beetje overmoedig geworden door het feit dat hij ook wat lessen in het Spaans heeft gehad. Een heel ander probleem is een prins die aan de lopende band onhandige uitspraken doet. Prins Philip, de echtgenoot van koningin Elizabeth, is zo’n man.
In Engeland is hij berucht én geliefd om zijn onhandige uitspraken. Ik zal het maar eerlijk zeggen: ik moet er altijd heel erg om lachen. Want het is leuker om iemand mee te maken die van zijn hart geen moordkuil maakt, dan iemand die zijn woorden op een goudschaaltje weegt. Bovendien laat Philip zien gevoel voor humor te hebben, al gaat hij ook wel eens over de grens van wat kan en wat niet. Tijdens een recente receptie voor de Indiase gemeenschap op Buckingham Palace merkte hij tegen de eerste man die hij ontmoette op: ’Goh, U heeft wel erg veel familie meegebracht.’
En tijdens een bezoek aan een malariaziekenhuis zei de prins eens: ’U heeft last van muggen. En ik van persmuskieten.’
Ronduit pijnlijk was een opmerking in Schotland: ’Hoe houdt u die inboorlingen hier lang genoeg van de drank af om ze een rij-examen te laten halen?’
En ook over een incident tijdens een staatsbezoek aan China werd lang nagesproken. ’Als je hier te lang bent, krijg je vanzelf spleetogen,’ zei de prins. Kort daarvoor had hij al over de Chinese keuken opgemerkt: ’Als het vier poten heeft, maar geen stoel is, en als het vleugels heeft, maar geen vliegtuig is, dan wordt het hier als eten opgediend.’ Maar ook in eigen land weet Philip zich de woede op zijn hals te halen. ’Britse vrouwen kunnen niet koken,’ is zo’n opmerking die hem lang nagedragen is. Nog pijnlijker was het toen hij tegen een groep slechthorende kinderen op een feestje zei, wijzend op een orkestje: ’Doof? Jullie staan ook veel te dicht bij die herrie!”
De prins had ook een wat gemakkelijke visie op de economische crisis. ’Iedereen had het altijd te druk en wilde meer vrije tijd. En nu klagen ze dat ze werkloos zijn!’
En ook voor diegenen die de prins haten had hij nog wat te zeggen. ’Als reïncarnatie bestaat, dan wil ik terugkomen als een dodelijk virus, zodat ik wat kan doen tegen de overbevolking.’
Is het geen zegen dat wij Willem-Alexander hebben, die hooguit af en toe ’een beetje dom’ is?