Ieder zijn hobby…
19 april 2012
De Spaanse koning heeft een heup gebroken tijdens de jacht op een olifant in Botswana. Dat is sneu voor de koning. Of het een geluk voor de olifant is geweest, is niet bekend. Maar het valt te betwijfelen. Een olifant waarvoor een vergunning is gegeven om af te schieten laten de meeste jagers niet lopen. Veel Spanjaarden waren geschokt door het nieuws. En dan niet het nieuws dat hun koning zijn heup had gebroken. Nee, men vond het onbegrijpelijk dat de koning op olifantenjacht was gegaan. Echt handig was dat ook niet. Allereerst is de olifantenjacht peperduur. Zo'n tripje kost al snel een ton en dat zijn uitgaven die in het door werkloosheid en de economische crisis zwaar getroffen Spanje slecht vallen. Daarnaast ging de koning op jacht kort nadat er een schietincident rondom zijn kleinzoon was geweest.
De dertienjarige Juan Froilan had zichzelf in de voet geschoten met een geweer. Het ongeluk bracht de gedachten terug aan de jeugd van Juan Carlos zelf, die toen per ongeluk zijn eigen broertje doodschoot. Moet je, na zulke incidenten, dan nog wel zelf gaan jagen? Ik zou er zelf niet aan moeten denken. Ik heb geen bezwaar tegen de jacht en snap ook dat soms olifantenpopulaties op peil gehouden moeten worden. Dat daar plezierjacht aan gekoppeld wordt, kan ik ook nog wel begrijpen. Het geld wordt hopelijk gebruikt om andere bedreigde dieren mee te helpen. Maar dat je zo’n prachtig, machtig dier wíl omleggen, daar snap ik niks van. En nog minder van het trots poseren voor de geschoten reus, zoals Juan Carlos bij eerdere olifantenjachten deed. Ik ben niet de enige die het niet snapt. Het aanzien dat Juan Carlos en zijn Sofia sinds 1975, toen de monarchie in Spanje helemaal hersteld werd, hebben opgebouwd, brokkelt nu met rasse schreden af. De schandalen rondom schoonzoon Iñaki Urdangarin hebben daarvoor gezorgd, maar ook het gedrag van Juan Carlos zelf. Dat de koning uit solidariteit met de bevolking en de economische crisis zijn salaris inleverde is nu iedereen vergeten. Op ieders netvlies staat het beeld van de koning die op olifanten schiet, voor een bedrag waarvan twee gezinnen een jaar lang ruimschoots kunnen leven… Een goed staatshoofd voelt aan wat hij kan doen en wat hij beter kan laten. Juan Carlos lijkt dat fingerspitzengefühl te hebben verloren. In de kranten is veelvuldig kritiek te lezen en steeds meer mensen zijn voor de republiek. Waarmee maar weer eens duidelijk wordt dat het privéleven van royals vaak wel degelijk ook een staatszaak is…