Een taalbad voor Mathilde

Prinses Mathilde wordt op 20 januari veertig jaar. Toch is dat voor de Belgische regering vooralsnog geen reden om de prinses extra in het zonnetje te zetten. Ik vind dat vreemd. In België staat de monarchie er niet zo goed voor als hier en dat komt omdat met name de Vlamingen steeds meer beginnen te verlangen naar een zelfstandig Vlaanderen. Als Vlaanderen zelfstandig wordt, dan betekent dat in feite het einde van het Koninkrijk België. Je zou dus denken dat de regering er belang bij heeft om de eenheid van België te promoten. En daarbij geldt: hoe geliefder de koninklijke familie - de familie Ván België nota bene - hoe verder weg de plannen zullen zijn voor een zelfstandig Vlaanderen.

In Engeland, Nederland en Scandinavië beseft men goed hoe belangrijk een goede pr voor de koninklijke families is. En dus zien we hier op gezette tijden interviews of documentaires op tv over de royals met exclusieve beelden uit de privésfeer. Succes verzekerd! Een kroonjaar is een prima aanleiding voor zo’n documentaire. Wij in Nederland kregen rond de veertigste verjaardag van Willem-Alexander een mooie docu te zien met een joggende prins en een prins die met zijn dochtertjes trampoline stond te springen. En naar aanleiding van Máxima’s veertigste verjaardag zagen we het gezin fietsen en Sinterklaasliedjes zingen. Ik ben ervan overtuigd dat de populariteit van de monarchie in België gestaag zou groeien als men dat Mathilde ook zou zien doen. Het probleem is alleen dat het hof in Brussel maar weinig kaas van public relations heeft gegeten. Interviews en documentaires lijkt men eng te vinden en daarnaast is de tweetaligheid een probleem. Aangezien het land verdeeld is tussen Nederlandstaligen en Franstaligen die elkaar doorgaans dwars zitten, moet men spitsroeden lopen om te zorgen dat de ene groep er niet beter van afkomt dan de andere. En daar zit dan ook meteen het grootste probleem: Mathilde spreekt Nederlands, maar het is niet echt háár taal. Alles wat ze in onze taal zegt, komt daardoor een beetje gemaakt over, hoe oprecht ze het ook meent. Niet vreemd als je bent opgevoed in het Frans en dat thuis nog altijd spreekt. In Nederland vinden we Máxima’s accent charmant omdat ze hier niet geboren is. Maar als ze hier wel geboren zou zijn en met een zwaar accent zou spreken, zou dat ook becommentarieerd worden. Geen wonder dus dat het Belgische hof het niet aandurft om Mathilde door camera’s te laten volgen voor een mooie documentaire. Maar het blijft een gemiste kans. We zouden Mathilde voor haar veertigste verjaardag dus eigenlijk het beste een taalcursus kunnen geven. In Vlaanderen noemt men zoiets een taalbad. Haar figuurlijk onderdompelen in het Nederlands, zodat ze net zo makkelijk onze taal spreekt als het Frans. Dan komt het tussen Mathilde en de Vlamingen vast ook goed…