Durf te dromen
16 augustus 2012
Prins Willem-Alexander durft zijn nek uit te steken. In zijn interview met Mart Smeets zei de kroonprins dat we op weg moeten naar een Nieuw Nederland. Letterlijk zei de prins: ’Het is voor Nederland heel belangrijk om weer een visie te hebben, om te kijken waar we op langere termijn naartoe willen met ons land. Het is nu allemaal korte termijn. De Olympische Spelen kunnen als katalysator werken om een langetermijnvisie voor Nederland op te bouwen: wat willen we met onze infrastructuur, onze woningen, onze sport? De Olympische Spelen zijn een ideaal punt aan de horizon bij het ontwikkelen van een nieuw Nederland waar we tientallen jaren profijt van zullen hebben.’ Uiteraard kwam er direct kritiek op zijn woorden.
Sommigen vonden zijn uitspraken te politiek en anderen zeiden dat de prins alleen maar aan het lobbyen is om het idee dat Nederland in 2028 de Olympische Spelen mag organiseren meer draagvlak te geven. Van mij komt er echter geen kwaad woord over de woorden van de prins. Het binnenhalen van de Spelen voor 2028 lijkt me een prachtig doel en het is iets waar je als land gezamenlijk naartoe kunt leven en van kunt genieten. Ik weet niet hoe u er over denkt maar ik heb zelf ontzettend genoten van de afgelopen Olympische Spelen. En ik kan me niet voorstellen dat de Britten niet ongelooflijk trots zijn op wat er in hun land allemaal is neergezet in de afgelopen weken. Van de openingsceremonie tot en met het slotfestijn en alles wat daar tussen gebeurde was het een groot, perfect georganiseerd feest. Dat zouden we zelf toch ook eens moeten kunnen meemaken? Natuurlijk, het kost geld maar het levert ook heel veel op. En denk eens aan al die jonge mensen, nu nog kleine kinderen, die dan zullen proberen in eigen land goud te halen op de Spelen. Heel bijzonder zou het zijn als één van de prinsesjes dan ook mee zou doen. Amalia, Alexia en Ariane zijn heel sportief maar genieten vooral van judo, paardrijden en hockey. Wellicht spoort de gedachte dat er in 2028 Olympische Spelen in Nederland worden georganiseerd een van de prinsesjes wel aan in een van de sporten zo’n uitblinkster te worden dat ze kan meedoen.
Er zijn heel wat royals die ooit voor hun eigen land uitkwamen op de Spelen. Koning Olav van Noorwegen (1903-1991) won in 1928 in Amsterdam goud op het onderdeel zeilen. En koning Constantijn van Griekenland won in 1960 ook goud op hetzelfde onderdeel. Deze Spelen zagen we Zara Phillips, kleindochter van koningin Elizabeth, zilver winnen. Maar wat mij betreft was het allermooiste royalty-moment op de Spelen het moment dat prins Felipe als vlaggendrager van Spanje in 1992 het Olympisch Stadion in Barcelona binnenkwam. De prins, die als zeiler zijn land vertegenwoordigde, won geen medaille. Dat hoeft ook niet want de Olympische gedachte is juist dat meedoen belangrijker is dan winnen. Met die gedachte zou het ook mooi zijn om in 2028 één van de prinsesjes in het Nederlandse Olympische team te zien. Ze hebben er dan precies de juiste leeftijd voor. Misschien droom ik nu een beetje teveel hardop, maar is dat niet óók wat Willem-Alexander bedoelde? Een doel stellen en daar hard voor gaan werken. Als het zover komt beloof ik vanaf de tribune de longen uit mijn lijf te schreeuwen om de Nederlandse sporters aan te moedigen.