Column: Wat een weekend!
4 mei 2011
Soms wordt er gezegd dat het leven van een royaltyjournalist gemakkelijk is. Je hoeft niet, zoals sportjournalisten, in de stromende regen naar wedstrijden te kijken. Om de vergelijking met oorlogsverslaggevers, die vaak onder erbarmelijke omstandigheden moeten werken, maar helemaal uit de weg te gaan. Als royalty-journalist zit je vaker op gemakkelijk pluche dan dat je het echt heel zwaar hebt. Maar toch zijn er momenten dat je flink aan de slag moet en je vakkennis zwaar op de proef wordt gesteld. Afgelopen weekend, met een huwelijk én Koninginnedag, was er zo een. Ik had al lang besloten om er een soort militaire operatie van te maken, waarin ik volgens een strak schema mijn werkzaamheden zou doen, anders zou het een chaos worden. Op donderdagavond las ik me nog even in in de Britse huwelijken en pakte alvast mijn koffer voor het vertrek naar Weert. Zoals u wellicht weet ging ik niet naar Londen, omdat het moeilijk te combineren was met Koninginnedag én omdat er bij het huwelijk van William en Kate maar weinig plekken waren waar je echt wat mee kon maken.
De ochtend begon vroeg met het vertrek naar de studio van Koffietijd, om Loretta en Quinty bij te praten over de bruiloft in Londen. Daarna meteen naar de redactie van Weekend, waar het huwelijk via een aantal televisiezenders werd gevolgd en we meteen al wat teksten konden maken. Om vervolgens weer richting Hilversum te gaan voor de uitzending van RTL Boulevard. Onderweg telefonisch prijswinnaars bekend maken op Radio NL. Ik mocht twee keer iemand gelukkig maken met een heuse trouwjurk. Leuk, maar door alle drukte vergat ik de achternaam van één van de winnaars.
Na de uitzending van Boulevard, waarnaar ruim 1,1 miljoen mensen keken, reed ik samen met Peter van der Vorst naar Limburg. Onderweg een beetje lachen en praten over alle koninklijke gebeurtenissen die we samen al hadden meegemaakt. Peter en ik doen dit werk al vele jaren en elk jaar vragen we ons af waarom we meegaan naar Koninginnedag. Maar beiden zouden we voor het geen goud willen missen. In het hotel in Weert hebben we even een glaasje gedronken, wat gepraat met de harde kern van de Oranjefans die er sliepen en met de medewerkers van de RVD. Bij aankomst op de kamer bleek het personeel er – heel attent – een vlaggetje op het bed te hebben gelegd dat het Wilhelmus afspeelt. En op mijn kussen een oranje kroon!
Een korte nacht, want om half zes ging de wekker al. Vroeg in de taxi naar een briefing door de Rijksvoorlichtingsdienst en vervolgens in de eerste bus van het groepje dat achter de koninklijke familie mag lopen. We zien dan niet zoveel van de Oranjes, maar maken wel de sfeer mee. En doordat ik op tv kom, word ik natuurlijk ook wel herkend en mag ook ik handjes geven en op de foto. Een beetje genânt is dat wel, want het draait natuurlijk niet om mij die dag. Collega Peter, vele malen beroemder dan ik, heeft het er nog moeilijker mee. Koninginnedag eindigde in een kolkende massa op de markt in Weert. Wat een feest. Prachtige muziek: de Bolero van Ravel en Carmina Burana van Carl Orff. Tussen de orkestleden herken ik Frank Steijns, die in het dagelijks leven bij André Rieu speelt. Ik zag hem voor het laatst in Zuid-Afrika. Snel even de hand geschud. De koningin klinkt ontroerd bij haar dankwoord en meteen daarna zetten Peter en ik het op een sprintje richting het hotel. Natuurlijk wachten we even als de koninklijke bus passeert en staan we ook te zwaaien. Prinses Margriet herkent ons en knipoogt even vriendelijk. Snel opfrissen en weer naar Amsterdam om de laatste hand te leggen aan de pagina’s voor Weekend en Royalty, die allebei eerder in de winkels moeten liggen. Voor feestvieren, hoe verleidelijk ook, is geen tijd. Duizenden foto’s komen voorbij, zowel van het huwelijk als van Koninginnedag. Het kiezen is misschien nog wel de moeilijkste klus. We proberen de mooiste uit te zoeken. Daarna komen de eerste pagina’s binnen om te beoordelen en moeten de covers worden gemaakt. En moet ik deze column inleveren omdat het blad zondag op tijd bij de drukker moet zijn. Terwijl u bijkomt van alle feestelijkheden en weer aan de normale werkweek begint te denken, begint het weekend voor mij. Het was een geweldig feestweekend, maar nu ga ik uitrusten…