Colum: Smakeloos

Afgelopen week was er ineens een bericht dat een geheel eigen leven ging leiden. In de ochtend werd ik gebeld door een collega die vroeg of ik iets gehoord had over prinses Ariane, die in een ziekenhuis in Miami zou worden behandeld. Nee dus. Maar als je zoiets hoort, ga je het natuurlijk wel even checken. Mijn vaste hofbronnen schrokken van het bericht maar wisten van niks. En bij de Rijksvoorlichtingsdienst werd er al snel korte metten met het 'nieuws' gemaakt. Het was niet waar. Binnen tien minuten wist ik dus dat er van het verhaal niets klopte en dat gaf ik ook door aan alle journalisten uit binnen- en buitenland die mij belden. Soms bellen collega's nu eenmaal gemakkelijker met elkaar dan met officiële instanties. Echter, de volgende ochtend stond er groot in een Duitse krant dat het prinsesje aan taaislijmziekte leed en in een kliniek in Miami behandeld werd. Weer begon iedereen te bellen. Immers: een krant schreef het en bovendien werd als bron RTL Nederland opgevoerd. Na enig onderzoek bleek RTL Nederland al snel RTL Duitsland te zijn en die hadden het weer van een adel-expert, die zelfs koningin Beatrix zou hebben gesproken...

In het kort: een broodje aap-verhaal dus. En zeer smakeloos. Als journalist ben je altijd uit op nieuws en daar mag je wat mij betreft best ver voor gaan. Maar bij sommige zaken past grote terughoudendheid. Bij ernstige ziektes bijvoorbeeld. Ik hoef daarbij niet voor de fanfare uit te lopen. Dat nieuws wordt immers vanzelf wel bekend en de betrokkene moet de tijd hebben om zelf vrienden en familie in te lichten voordat zij zoiets uit de media vernemen. Ik vind dat je als journalist niet met dat soort informatie moet willen scoren. Als je het dan toch persé wilt doen, dan moet je het wel heel erg zeker weten en in elk geval de betrokkenen inlichten voordat je het nieuws wereldkundig maakt. En niet, zoals afgelopen week, een vierjarig meisje aan een ernstige, ongeneeslijke longziekte koppelen, alleen maar om je denkt dat het zo is of een gerucht gehoord hebt. De kans dat Ariane en haar zusjes de Duitse krant hebben gezien is niet groot. Maar tegelijkertijd ligt deze krant overal in Europa en had het dus gemakkelijk wèl kunnen gebeuren. Leg dan maar aan eens aan drie kleine meisjes uit dat er niets aan de hand is. En probeer dan ook maar eens uit te leggen dat niet alle journalisten, kranten en tijdschriften zo zijn. Zo kan een haastig in elkaar geflanst artikeltje op pagina vijf in een krant ineens hele grote gevolgen krijgen…