Albert bewijst dat het kan
15 juni 2010
Soms worden dingen veel moeilijker gemaakt dan ze zijn. Zo lijkt het voor onze koninklijke familie bijna ondenkbaar om vakantie te vieren zonder ergens met het vliegtuig naar toe te gaan. En zelfs op vakantie worden de Oranjes nog begeleid door een klein legertje veiligheidsmensen, bedienden en chauffeurs. ’Dat kan ook niet anders,’ hoor je dan vaak in hofkringen. Maar is dat zo?
In de andere monarchieën van Europa gaat het er soms heel simpel aan toe en ook dat blijkt te werken. Koning Albert van België bijvoorbeeld wilde met zijn vrouw Paola rond Pinksteren een paar dagen weg. Dus wat deed de koning: hij zocht op het internet een leuk hotelletje in Corsica en stapte vervolgens met zijn vrouw in de auto om naar Zuid-Frankrijk te reizen. Onderweg werd er getankt, geluncht en in het benzinestation werden nog wat fruit en frisdrank gekocht om de lange reis wat aangenamer te maken. De koning en de koningin werden begeleid door niet meer dan twee lijfwachten, die zich ook nog eens zo min mogelijk lieten zien.
In Nice reden Albert en Paola de veerboot naar Corsica op, genoten met alle andere toeristen van het boottochtje en reden vervolgens op het eiland naar hun hotel. De eigenaar wist wel dat de koning der Belgen zou komen logeren, maar had verder geen enkele instructie gekregen. Andere gasten mochten zich gewoon vrij in het hotel bewegen. En toen Albert en Paola een hapje wilden eten, liepen ze gewoon naar de receptie om te vragen waar er een goed én goedkoop restaurantje in de buurt was. De koning en koningin genoten van hun minivakantie en reden na afloop weer terug naar huis. Zo simpel kan het zijn. Toen ik ervan hoorde, moest ik denken aan een verblijf van Willem-Alexander in New-York. Het was nog voor zijn huwelijk met Máxima. De prins wilde ergens een hapje gaan eten. Vooraf kwamen zijn beveiligingsmensen kijken of het restaurant geschikt was. En rond de afgesproken tijd kwam de prins aan met gillende sirenes. Binnen ging hij met zijn gezelschap aan een tafeltje zitten, terwijl de lijfwachten de boel in de gaten hielden. ’Wie is die man,’ vroegen veel aanwezigen zich af. Dat hadden ze nooit gedaan als de prins niet met zoveel bombarie was binnengekomen. Dán had Willem-Alexander even gewoon anoniem kunnen zijn. Het geklaag van sommige royals dat ze zoveel last hebben van het gebrek aan privacy neem ik dan ook meestal met een korreltje zout. Want als ze willen, dan kan het ook echt wel simpel en zoals de meeste mensen dat doen. Dat bewijzen Albert en Paola van België.